64

Hacco Sefer,zoon van Asmar en Sare niet bekend wanneer hij precies geboren is,geschat wordt in 1890.Hacco is eerst getrouwd met Nisane Afrem de zus van Davut Afrem ook uit Hapses.in het jaar 1915 hadden zij vier kinderen in de zomer van dat jaar was Hecco in de militaire dienst van het Ottomaanse rijk,gestationeerd in Midyad,het lag voor de hand dat iets vreselijk zou gaan gebeuren,namelijk de genocide op de christenen.het dorp Hapses is door de moslims van omliggende dorpen overvallen.en in korte tijd gezuiverd.de vrouw van Hecco Nisane en zijn drie zonen zijn omgebracht door de moslims uit Hapses,namelijk ene Ali Kelesh heeft Nisane neer geschoten terwijl zij werd mee genomen door een andere moslim om haar zijn vrouw te maken Ali Kelesh heeft naar zijn zeggen haar van de ellende verlost,want haar drie zonen waren al vermoord,en zij zou tot moslem moeten bekeren en naar andere dorp moeten gaan,inmiddels was al bekend dat de gehele regio was gevallen,Hacco is toen van uit de kazerne gevlucht en zich aangesloten bij de rest van de assyriers in het dorp Anhel daar waren de christenen samen gekomen en het dorp gebarricadeerd maar de meeste Christenen hadden zich in het dorp Aynward verzameld en daar hebben de Christenen heel lang vol gehouden en gevochten zij hadden het dorp goed gebariceerd was heel moeilijk voor de moslems om het doerp Aynward in te nemen.en ze hebben gevochten tot dat de scheik fethullah uit aynkaaf heeft vrede gesloten in de hele regio.tijdens de belegering van aynwart zijn vele kristenen omgekomen.maar ook moslims die het dorp hadden belegerd.daar is ook Alyas sefer de broer van Mecide Sefer een neef van Hacco Sefer omgekomen,hij is neer geschoten toen hij probeerde een gewonde vrouw te redden die water moest halen uit de waterput die buiten het dorp was.na dat vrede was aangekondigd zijn nog veel christenen omgekomen onderweg naar hun dorpen en ook door de honger.want na een lange tijd vechten was geen eten meer in de dorpen waar alleen christenen waren ingesloten.na dat vrede was iedereen die de slachting had overleeft keerde terug naar zijn dorp.Hacco Sefer die ging eerst een vrouw zoeken want hij was alleen achter gebleven met zijn dochter Sheno.zoals hij zonder vrouw was gebleven waren ook veel vrouwen die hun mannen kwijt geraakt waren namelijk vermoord.en Hecco Sefer vond via via een vrouw die Hana heette zij was ook alleen met haar zoon Cercis de slachting overleeft.en zij gingen trouwen en hebben zich in Estel toen nog een kleine dorp dicht in de buurt van Midyad. Estel was vooramelijk bewoond door moslims.maar toch deze moslims uit Estel hebben mijn opa Hecco onderdak en bescherming gegeven waarom weet ik zelf ook niet maar wordt er gezegd dat veel moslims er spijt zouden hebben van wat zij aangericht hebben namelijk het uitmoorden van een volk die zich niet of nauwelijks kon verdedigen.mijn opa was naast dat hij landbouwer was ook wever daar kon hij goed geld mee verdienen en in Estel hebben Hecco en Hana hun drie kinderen ter wereld gebracht daar na zijn ze naar Midyad verhuisd in Midyad zijn de oudste twee zonen namelijk Asmar en Melke getrouwd de Famillie Hacco zijn in 1938 naar hun thuis in Habses verhuisd en in Hapses is hun vierde zoon Alyas geboren welke op zijn elf of twaalfde leeftijd door een schorpioen gestoken en is hij daaraan overleden en de jongste zoon Saido is in Hapses getrouwd met Warde Ozmen.mijn Opa Hecco was zijn hele leven in Hapses onder de hoede van de familie Shecho die hebben hem beloofd dat zij hem en zijn familie zullen beschermen zolang dat het nodig zal zijn en zij hebben dat echt gedaan,want mijn opa Hecco had vijanden in hapses.en mijn opa Hecco is in het jaar 1955 na een korte ziekte overleden.op leeftijd.zijn vrouw niet bekend wanneer maar veel eerder dan hem was overleden.dit is het levens verhaal van mijn opa Hecco Sefer zoon van Asmar en Sare zover ik kon achter komen van bekenden en van mijn vader en ooms door dat toen die tijd niemand kon nog lezen en schrijven behalve de pastoor en de monniken en die hebben ook niet de slachting overleeft,dus het is een vertelling van mond op mond.er zijn geen datums bekend wanneer wie door wie en waar is vermoord.enige wat bekend is dat het jaar 1915 wordt in het Assyrisch als het jaar van de zwaard genoemd namelijk de zwaard die de christenen gemoord heeft.het is zeer treurig en zeer verdrietig gebeurtenis tot nu toe heeft Turkse regering nog niet deze moord partijen als genocide erkend.en daarom zullen wij dit gebeuren nooit vergeten zolang de Turken dit niet erkennen zullen wij ook hun nooit vergeven.deze verschrikkelijke massa slachting is tot stand gekomen met mede weten van het Ottomaanse rijk die toen gezeteld was in Istanbul en is begaan door het lokale regering en met behulp van de Koerden die het meest voordeel aan de slachting gehad hebben namelijk zij hebben hun akkers hun huizen hun vee en de gene die niet meer terug kon naar zijn dorp hebben de Moslims(Koerden)alle bezittingen hun eigen gemaakt.toen ik nog in Hapses woonde vertelde mijn vader mij vaak dat sommige stukken land van onze vermoorde familie was en in bezit zijn van de Moslim bewoners van Hapses.deze moslims die in het dorp Hapses woonden zijn nota bene door mijn over groot vader naar Hapses gehaald in de tijd van de zeer wrede heerser Timoer leng zodat de Christenen van Hapses minder belasting gaan betalen. want zij hadden geen andere keus of zich bekeren tot de Islam of een Moslim familie in het dorp nemen en hun onderdak en wat stukken land geven.zij hebben voor het laatste gekozen. maar uiteindelijk is alles aan de Moslims achter gelaten vrijwillig of gedwongen er wonen op dit moment nog maar een echtpaar Christenen in Hapses.in 1975 wonden er 60 grote Christen families nog in Hapses. door de problemen met de Moslims bewoners zijn de Christenen gedwongen hun dorpen te verlaten maar de grote oorzaak was en is nog steeds de lokale overheid de Christenen werden nooit in gelijk gesteld bij een mening verschil wij moesten altijd boeten alleen omdat wij Assyrisch en Christenen waren.